Zihnimde değişik, meftun, belli belirsiz bir mazi..
Karışığım, biraz ürkek, bira umutlu ama en çokta yoksun hissediyorum..
"Ben kimim?
Neyim?"
Sürekli sorup durduğum bu sorulara sanki her gün biraz daha cevapsız kalıyorum..
Çoğunlukla yitik, bazende donmuş hissediyorum..
Hayat dediğim yaşam formuna bir kaç hareket ve değişiklik serpiştirip yaşıyorum..
Her günüm bir öncekinden farklı ama yine de dünümün tekrarı..
Bir gün öleceğim evet hatta belkide bir saniye sonram bile yok, kim bilir ki?
İnsan öleceğini bilir ama nedense hiç düşünmek istemez..
Geleceğinden emin olduğum ama hiç konduramadığım bir sona,
Ölüme doğru giderken adım adım,
Düşünüyorum, hayatım boyunca neden hep yarım hissettim ki?
Çok anlamsız biliyorum ama zayıflığım ve zavallılığım yüzünden bana zarar veren şeyleri ve insanları hayatıma yerleştirip vazgeçilmez yapan bendim..
Bildiğim halde neden hala devam ettiriyorum bunu?
"Ben kimim?
Neyim?"
İnsan denen varlık nasıl bu kadar karışık, çözemiyorum..
Aklımdan geçip giden milyarlarca düşüncenin girdabında boğuluyorum..
Yaşıyorum, her günüm bir öncekinden biraz farklı ama yine de dünümün tekrarı..
Yaşıyorum her gün biraz daha azalarak ve aynı zamanda biraz daha büyüyerek..
Büyürken nasıl bu kadar küçülebiliyorum?
Çoğalırken nasıl böyle azalabiliyorum..?
Bilmiyorum, bilemiyorum..
Karışığım!
