Başlıktan Şiir Mecmuası 2 (Alin-Acı Karanlık)

Öneren ALİN (TIK)

ACI KARANLIK

Söylesene gün doğumunu hiç gördün mü sen bir güz gecesi..
Nasılda sancılıdır gök yüzü ve ne kadar derindir karanlık,
Tıpkı yüreğime salınan acılar misali..
Güneş ışığı ile aydınlatmaya çalışır tüm ufukları da, sanki gök istemez bırakmak karanlığı..
Annesinin eteklerine tutunup kalan küçük bir çocuk misali bulutlar tırnaklarını geçirir doğacak güne..
Sen güneşin bulutlar arasından doğuşunu izlemek istersin de gözlerin sisin perdelediği cılız bir ışıkla kamaşır sadece..
Ve yetinmek zorunda olursun bu kadarıyla..

Sen hiç gecenin koyu karanlığını alıp sürdün mü acılarına dualar eşliğinde,
Ve bütün gece oturup hiç saydın mı bütün yıldızları?
Bilir misin gece yürekte büyütülen kara çiçekleri...
Ve sen hiç suladın mı göz yaşlarınla, koparılan güllerinin köklerini?
Şimdi sorsam sana kaybedilen mutluluğu, şimdi anlatsam ellerimden kayıp gidenleri..
Şimdi sorsam sana kader sayfanda kanayan keder çizgilerini...
Bir cevap bulabilir misin?

Söylesene sen benim acıyan "acı karanlık"larımı çamaşır suyu döküp de,
Biraz çitileyerek hiç olmamış gibi temizleye bilir misin?
Tenime damlayan göz yaşlarımın o mayhoş kokusunu,
Boşaltıp parfüm şişesini üstüme, değiştirebilir misin?
Acının bende bıraktığı bütün izleri, sen küçük bir özrü atarak önüme yok edebilir misin?

Ve şimdi zaman akıp geçerken yoksul bakışlarımdan,
Sen gelip de acı bir karanlığı miras edip yıktığın gözlerime,
Güneşi doğurabilir misin ?

06.06.2012 // Acıya Dair..