Bazen düşünceler vuruyor şakaklarımdan beni..
Hayata, zamana, dünyaya ve kendime düşman kesiliyorum..
Nefret ediyorum kim, ne varsa her şeyden, herkesten..
Şu dünyaya dair bir damla önem kalmıyor gözümde!
Canımın da değeri yok esasında ama kıyamıyorum...
Kıymıyorsam tek sebebi ALLAH ve ebedi cehennem korkum..
Ama bazen öyle uç sınırlara yanaşıyorum ki..
Bitsin diyorum bu dünyada ki ebedi cehennemim..
Bitsin..
Yine daraldı gönlüm,
Yine çıkmazlarda yolum..
Yine maziye bakıyor gözlerim..
Ve yine bastırıyor kalbime kalbime;
'Çocukluğuma dönebilme' özlemim..
allah gönlüne ferahlık versin sevgili nursalkımı.kötü düşüncelerden kurtarsın seni inşallah.
YanıtlaSilbahara kadar toparlanmak lazım, bi bahar depresyonu kapıda malum.
YanıtlaSilah o çocukluk özlemi herkeste var sanırım :)
YanıtlaSilinsanın en masum hali çocukluğu sanırım...
yüreğine sağlık tatlım...
zaman zaman her insanın hissettiği hisler bunlar... Geçici zaman içinde atlatır insan. İnancına sığın canım.. Allah gönlüne yüreğine huzur versin..
YanıtlaSilsevgilerimle..
COK GUZEL YAZMISSIN
YanıtlaSilo özlemler bitmiyor hiç... yüreğine sağlık
YanıtlaSilHepimiz bazen kaybolup gitmek istemezmiyiz canım? her şeyden kaçmak, uzaklaşmak?
YanıtlaSilAma sonra geçer o içimizdeki fırtına, duruluruz...
ahh o düşünceler..
YanıtlaSilbazen de kendini özler insan.
YanıtlaSilözlediğin o değildir.
onunlayken aynaya baktığındaki sen'i
özlemektir bu..
Gözlerinin pırıltısını,
yüzünün güzelliğini şaşırarak
seyredersin aynada..
mesela ben o ben'i
çoooook özledim!
sadece ben'i..
Kalbin feraha ersin tez zamanda inşallah Nurum..Ama bende isterdim çocukluğuma dönebilmeyi..
YanıtlaSil