Yine mi Keder..

Bazen yüreğim patlayacak hissediyorum hüzünden..
İsyana varıyor yollarım, böyle ramak kalıyor düşmeye..
Kaybedişler, umutların parça pinçik olması, hayal kırıklarım gelip oturuyor boğazıma..
Hasretler, umutsuzluklar beynime beynime vuruyor durmadan..

ALLAH'ım diyorum,
ALLAH'ım yine kapındayım, acizim, kimsesizim, yapayalnızım, çaresizim ne olur yardım et..
Ne olur tut ellerimden yoksa kayıp gideceğim, ses ver sesime yoksa sükuta yenileceğim..
Karanlık çöktü üzerime, uzun süredir ama çok uzun süredir bir umut ışığına ihtiyacım var..
Sesime ses, duama kabul bulmaya ihtiyacım var..
Yoksa yitip gidiyorum..

Yüreğim sanki parçalanıyor, yalnızlıktan üşüyorum..
Duygularım uyuşuyor..
Yanıp kavruluyorum, bu içimde ki şey, acizlik mi demeli? Yoksa yalnızlık mı? Kimsesizlik mi?
Adını bir türlü koyamadığım bu şey, sinsice işliyor kanıma, yavaş yavaş tüketiyor beni!
El-aman rabbim, yardım et bana..
ALLAH'ım kalmadı dermanım, takatim kalmadı..
Yardım et ne olur, tükendim..
Yardım  et ne olur, sana muhtacım..

Yanardağ gibi için için sönmez mi bu sinsi ateş?