Beni bir gecenin kollarına bırakmıştın yapayalnız...
Döktüğüm göz yaşları olmuştu kara geceye yıldız..
Üzülme affettim ben seni,
Affedemediğim içimde ki sevgili..
Ve sana içimden güller büyüttüm..
Korkma solmazlar yokluğunda,
Gözlerimle suluyorum sen gittin gideli..
Yalnızlığın koynundan.. // 2007
Teşekkür ederim canım arkadaşım. Seninde o güzel yüreğine sağlık sevgiler.
YanıtlaSilGönül kırılsa da seven hep affediyor değil mi?
YanıtlaSilYüreğinize sağlık öyle güzelki..
YanıtlaSilGüller solamazdı koparılamazdı yüreğimde hiç bir zaman.Var olmalıydı yokluğa inat.Açmalıydı bir yağmur damlasıyla.VE sonsuz olmalıydı bir defter arasında...
YanıtlaSilyüreğine sağlık.güzel bir şiirdi.yaşattığın bu güzel duygu için teşekkürler.sevgilerimle...
hımmm bunu da eskiden yazdığın belliydi.
YanıtlaSil:)))))
hadi şimdi yaz bakalım.
:)
'içimde büyüttüğüm gülleri gözyaşımla suluyorum' ne kadar güzel bir anlatım eline yüreğine sağlık canım
YanıtlaSilsevgili terk edip gitmiş olsa bile çok sevince hep affediliyor değil mi....
YanıtlaSilsevmek ne güzel birşey insana neler yaptırıyor :))
yüreğine sağlık canım benim...
sevgiler...
Zannedersem Çok romantik ve duygusal bir yapıdasınız...Hoş...güzel...
YanıtlaSilsayfana girdigimde huzur buldum bir an :) önce baslik yazin "bu karannlikta tek isik sensin allahim" esliginde dinlendirici fon müzigi :) postuna gelince cok duygusal... yüregine ellerine saglik :) sevgiler
YanıtlaSil