GEL..!

Gel sevdiceğim,
Kaç yıl geçse de gönlümde hala hüznün yankılanırken gel!
Gel, gel ki bahar solsun gözlerimde,
Gel, gir yüreğime ecel olsun sözlerinde,
Ölüm beni senin sıcaklığında koynuna alsın, gel!
Yeter ki son bulsun bu sana susamışlık,
Son bulsun bu hazan mevsiminde hasret kalmışlık!

Gel, ey adı bende saklı kalan!
Dünüm ilmek ilmek karışırken bu günüme,
Gel, ıstırabın  fermanı acı acı işliyorken gönlüme,
Gel, olsun varsın ruhumda ramak kalsa da ölüme,
Yeter ki sen bulsun yüreğimde ki bu kara delik!
Son bulsun canımdan avaz avaz haykıran delilik!

Gel ey kara gözlü;
Vicdanım hala sensiz ve sessiz!
Gel, açlığına ifşa ruhum hala bakire ve kimsesiz..!