Karanlıklar/ım..

şiiiiişşş....
Niye diye sorma .. !
Söyleyeceklerim ağır gelebilir sevgili ..
Sakın ola küskünlüğümü sorgulama ,
Bende bulacağın sonsuzluk seni de içine çekebilir!!!

Dur, dur orada,
Sadece dinle, daha fazla soru sorma...
Dur, kal orada..
Yalnızlık ateşiyle yüreğimi kaynatan sancılarıma dokunmaya çalışma,
Bitap sezinlerim seni derinden ürkütebilir!
Küllerine bile acımaz, yaşama dairlerini yakabilir!

Bilmek istiyorsan söyleyeyim,
Ben sadece ..
Ben sadece kanıyorum,
Hava baloncukları bronşlarımı tıkıyor akşamın ayazında,
Ruhum kurtulmak istiyor içine çekildiği bedenden,
Ben sadece .. .. ..
Sadece ölüyorum yavaş yavaş ..
Ben küskünlüğüme akıyorum, tutamadan kendimi!

Ben..
Yalanlara küstüm önce, hayat adına anlatılan yalanlara..
Fani aşklara küstüm, aşığım deyip ağlatanlara...
Bekasız baharlara küstüm, soldurmak niyetiyle çiçek açtıranlara..
Yaralayanlara ve acımasızca yargılayanlara!!!
En çok da şu koca dünyada ki kimsesizliğime küstüm..
Sol yanımda hep sızlayıp duran adı bilinmez duyguya..
Nefeslerimi keserek, beni benden alan tınıya..
Uykularını bölerek gözlerimi acıtan yaşlara küstüm..

Küstüm yalnızlığıma, yorgun ıssızlığıma..
Lal olan mutluluğuma, bozguna uğrayan hayallerime..
Gözü görmeyen aşık olmaya da küstüm,
Beni benden alıp geri bana bırakmayanlara!
Hayatımdan her geçen değerli ya da değersizin benden parçalar koparmasına..
İçimde ki kapanmak bilmeyen boşluğa da küstüm..

Öylesine açım ki aşka, öylesine açım ki bir ıs'a...
Öylesine muhtacım ki yüreğimi ısıtacak bir sese..

Bu hırçınlığımı mazur gör!
Madem bilmek istiyorsun beni, vahşi bir kısrağı sever gibi sev duygularımı!
Zarif bir ceylanı tutar gibi tut bakışlarınla feri solgun bakışlarımı!
Unutma sakın, fani bir dokunuşa ihtiyacım yok!
İstediğim maneviyatın ruhuma sızması,
İstediğim varlığıma füsunlu bir terennümün sakince esmesi..

Unutma!
Tamamlandığım an da kaybettiklerimin derin yaralar bırakması küstüğümdendir her şeye..
Ondandır yalnızlığımı hiç bir ilacın tedavi etmeyişi..
Sakın aynı hataya kapılma,
Bil ki tutunduğum son dalın kırılışı olur varlığın,
Bil ki çaresizliğime karışır kahreder beni de, seni de yalnızlığım!
-------------------------------------------------------------------------------------------
Yine düştüm bir karanlığın gölgeme yansıyan aksine..!
Gel,
Gel tut ipek misali narin kırılganlıklarımdan,
Çek,
Çek çıkar çırpınışlarımı ve beni..
Çıkar sevişlerimi şu kahreden yalnızlığımdan!!!


09.03.2012 (TEKRAR)