Şirazesi Şaşmış Melankoli.. (vol:1)

NOT:Bu yazı ve bu başlıkta yayımlanacak olan bütün yazılar argo/küfür ve melankoli içerecektir. Ona göre okuyunuz lütfen!

Kalktı, yine iş vardı bu sabah..
Kafa beton gibiydi ya da davul.. Her neyse işte anla durumu b*k gibiydi.
Aynada yüzüne baktı gözünün altında biraz ağlamaktan biraz uykusuzluktan çizgiler oluşmuştu..
Gözlerinde ki rimeli silmeden yattığı için çizgilerin bir kısmı daha da belirginleşip kara kara olmuştu..
Kendisine öyle sinirlendi ki musluktan akan suyu yüzünden önce aynada ki görüntüsüne çarptı..
Ne bulduysa dolaptan geçiriverdi üstüne, tek umursadığı şey olan ve onu dünyadan, diğer insanların boş muhabbetlerinden soyutlayan kulaklıklarını kulağına taktı.

Hava soğuktu ya botlarını ve kabanını giymeyi yeğledi bu gün..

Nihayet o çok beklediği bot ve mont günü gelmişti, içinden falcıya bir selam gönderdi..

Buruk bir tebessüm belirdi dudaklarında, sadece kendisinin ve falcının bildiği o s*kinden atma kehanet geldi aklına..
Hayatında hiç mucize denen şey görmemişti ki, mont ve botla mı olacaktı sanki bu iş..
Ne zamandır içten kahkaha atmadığını düşündü..
Ne zamandır beklediğini bir damla huzuru..
Ne kadar çok susadığını kalbini parça pinçik eden salağa!

Ciğerlerine kadar üşümüştü yine, kansızlığı insanların kansızlığına oranla had safhalardaydı.. Son zamanlarda doğru düzgün yemediği için gittikçe halsizleşiyordu.
Vitaminlerimi kaybettiğim hızda şu kiloları da bir kaybetsem diye düşündü. Ama güzel şeyler öyle kendiliğinden olmuyordu diğer her güzel şey gibi..
Önce ince bir elekten geçirip seni hayat sonra da ağzına s*çmalıydı bir güzel, yoksa içi rahat etmiyordu..

Şansızlık doğduğundan beri g*tünün dibindeydi ya zaten otobüsün kalabalıklığına ve trafiğe alışkındı, pek aldırmamıştı. Ama yan tarafında pis pis suratına bakan ve her frende üzerine abanan mal bu gün yeterince canını sıktığından bir sonraki frende kafasına koyduğu üzere topuklu botuyla ayağını bir güzel ezdi. Sonra da içinden sevinç naraları eşliğinde;

"o öyle koyulmaz böyle koyulur" dedi.

Eh be tamda sırasıydı.. Telefonun ekranında rastgele çalmasını istediği şarkının ön izlemesi gererken ister istemez tekrarladı..

-"Topraktan ötesi yok"..




Değiştirmek istedi önce parmakları varmadı ileri tuşuna. Bu nasıl bir çelişkiydi yapmak istediğini düşünüp yapmıyordu bir türlü! Kahretsin vanası bozuk muslukları yine açılacaktı. Bu lanet halinden tiksiniyordu artık...

Olanları ve hayatını düşündü.


(DEVAM EDECEK)

"Bu sabah kahrettim yine sana..
 Ve bil ki bol bol küfrettim!
 Küfür olsun diye öyle saçmaladım ki,
 Duyarsan bir gün sende gülecekesin ben gibi!
 Ve yine suskunluğuna ağladım içten içe..
 Ve seni istedi canım deli gibi.."