Bırakın beni,
Şimdi kara bir gece yankılanıyor yüreğimde..
Yıldızlarım virane gönlümden tek tek firari..
Hangi aşk tutmuş ki yangın suretinde çehremi
Söyleyin hangisi ruhuma yoldaş hangisi olmuş bana fedai?
Tutuklu kalmış sevdam boynunda bir vefasızın..
Bir lahza bile dinmiyor yüreğimde ki sızın..
Git ne olur, nefesimi vursun yokluğun ansızın!
İstemem artık yarınları...
Bırakın ben bugünlerde kalayım..
Şimdi yatıp uyuyayım ve yarına bir daha hiç uyanmayayım..
Bırakın beni gecelerde yanayım !
Bırakın bu gece gözlerimi son defa yumayım !
İstemiyorum!
Yarın olduğunda beni bir daha uyandırmayın !
Umudum kayıp, aranmıyor..
Bazı geceler daldığım uyku uyanıklık hali durumumu çok güzel yaşadım bu şiirde. Uyumak ve tekrar dünyanın çetrefilliklerine dönmemek istiyorum bazen.
YanıtlaSilUmut falan da istemiyorum o anlarda. Yarın beklentim olmuyor. Koyu bir karanlıkta asılı kalıp, sonsuza kadar orada durmak istiyorum...
Bazen bazı şeylerin geçeceğine ümidi kalmaz insanın, bir ümit de beklemez zaten. Kimi zaman gelecek ne getirirse getirsin geçmişteki o mutluluğu hiç getiremez geri. Öylesi bir boşluk ki gündüz de geceyi yaşamak, yaşarken ölü olmak gibi.
YanıtlaSil