İçim yanıyor çocuk..
Canım da yanıyor..
Düşünüyorum küçücük bedenin serin sularla boğuşurken,
Minicik aklından neler geçti..?
Çocuk aklın kavrayabildi mi ölümü?
Ya kıymetlin, annen, kendi çaresizliği ile boğuşurken,
Senin için, abin için neler düşündü..?
Düşünmekten düşüncelerim uyuşuyor çocuk!
Düşünüyorum da tüm cevaplar boğazımda düğümleniyor!
En çokta elimden senin için ne gelirdi diye düşünüyorum!
Ne yapabilirdim..
Ne yapabilirim senden sonra ki tüm çocuklar için?
Bilmiyorum çocuk..
İmkansızlıklar mı engelliyor beni yoksa nefsani gafletlerim mi?
Ben senin-sizin için dua etmekten başka bir şey yapamıyorum..
Çaresizliğimden utanmıyorum, İĞRENİYORUM çocuk..
Uyan, uyan hadi çocuk..
Havalar soğuk, üşümemelisin..
Dilin, dinin, ırkın farketmez çocuk..
Sen cennete sahillerden gitmemelisin..
çok ağladım bu miniğe ben. şiirin de tekrardan ağlattı . dünyamız korkunç bir yer oldu.
YanıtlaSilLady Bug, Dünya masum be güzelim kötü olan bizler insanlarız. İçim kıyılıyor bu yavrulara.. Savaşlar, menfaatler, siyasi çatışmalar, baskılar, zulümler.. Üç günlük dünya hayatı için sonsuz bir buhran ürettik. Elimden bunları değiştirebilecek bir şey gelmiyor.. En çokta buna kahırlanıyorum..
YanıtlaSilkaç gündür o kadar kötüyüm ki.
YanıtlaSilçoğu insan o kadar umursamaz ve duyarsız ki. bi an bu minik meleğin yerinde kardeşim ya da ilerde doğacak bebeğimi koydum. Daha doğrusu koyamadım. çıldıracak gibi oldum. Şimdi o minik melek annesi ve kardeşi Rabbimin onlara bahşettiği en güzel yerlerdeler.
Zaten inancımız olmasa dayanılacak bir tablo değil maalesef...
söyleyecek anlatacak söze kelimelere satırla dökecek çok şey var ama insanın boğazında düğüm yumruk olup oturuyor ...
YanıtlaSilhiç düşündün mü çocuk ölüm gelip seni bulunca denizin hırçın dalgalarına maruz kaldımı o küçük bedenin ..
seni ölüme terk edenlere senin yaşama sevincini elinden alanlara lanetler yağsın ....