Şair ÖLDÜ, Şiir Sustu..
Ve şiir öldü bu gün,
Şairin matemi ruhuna bulaştı.
Ölüm geldi kapıyı çaldı.
Ve şair, şiire küstü!
Şiir defterlere kin kustu.
Ve mısralar, kalemden satırlara gömüldü!
Bir fatiha okuyup ardından, hayat kaldığı yerden devam etti..
Şimdi;
Yangınların külü sıcak,
Kalplerin kırıkları iltihaplı..
Yaşanmışlıkların ruhu taze,
Acılarım Şâd olsun...
Taslaklardan // 25-11.12
Saiirler hic susmasin, icimizdekilere tercuman olmaya devam etsin onlar .. Bu siirinde diyerleri gii dokunakli nur , kalemine yuregine saglik ..
YanıtlaSilBu arada ben dondum :)
Bu ne şahane şiir Nurum vazgeçemedim bir türlü okumaktan..Sevgilerimle..
YanıtlaSilÇok hoş
YanıtlaSilşiirler susmaz...
YanıtlaSilŞiirler hiç ölmesin, şairler susmasın, yürekler coşsun, kalemler yazsın..
YanıtlaSilNursalkımım her zaman ki gibi harikasın canım öpüyorum, sevgiler..
Duyguların dile gelişi...
YanıtlaSilGüzeldi.
Saygılar...
Kalemin hiç susmasın şairem
YanıtlaSilbu çok güzel bir şiir...
YanıtlaSilama sen hep bizimle kal...
bizi sensiz bırakma canım.....
şairin yüreği ne olursa olsun hep şiir söyler acılara inat ...muhabbetle
YanıtlaSilşiir denilen de böyle kırgınlıklara isyan etmek değil mi zaten?şiir yazmayan şair çatlar,kelimeler çatlatır ruhunu.kağıda dökmek gerek...
YanıtlaSilvay be hiç böle bişi düşünmemiştim.
YanıtlaSilşiir ve şairi öldürdüm de böle diil.
:)