Yağmur..

Kendine has melodisiyle camıma vururken çiğ taneleri,
İçimden bir name dudaklarıma değiyor!
"Yağmurum" diyorum,
Yağmurum..

Her bir damla başka başka hatıralara yağıyor sanki,
Tutup zihnimin bir köşesinden, alıp gidiyor düşüncelerimi..

Derken;
Zihnimde açılıyor bir bir perdeler ve yeniden sahnelenmeye başlıyor sana ait anılar..
Anlamıyorum, ben salonda ki tek izleyici oluveriyorum sonra..

Baş rolde sen ve ben..
Ben yağmura özenmiş damlalar yağdırıyorum gidişine,
Sen zihnim puslu merdivenlerine bir bir basarken, yüreğimde eziliyor aşka dairler..
Ve sessizlik hakim aslında,
Sonra acı bir iç çekiş,
Ve yine yağmur,
Ve yine sensizlik,
Ve yine gözlerime eşlik ediyor koca bir sessizlik,

Sonra,
Anlıyorum ki sensizliğimin üstüne,
Yağmur yine puslu bakışlarımdan yağıyor...