masalımsı..

Eyvah!
Aşk battı parmaklarıma, kanıyor..
Yüreğimi keder tutsak etti, sızlıyor..
Ah bu koyu gece, yapıştı gözlerime sanki!
Aymıyor!!!
Gün ağarmıyor..


Güneş rengini solgunluğa teslim etmiş..
Yeşili de solmuş pembesi de baharın!
Bu ne dermansızlık, dünya ağır bir romanın yapraklarından savruluyor..
Yavaş, yavaş..
Sessiz ve anlamsız!


Ey sevgili, kaybolduğum karanlıklardan yeninden bul beni!
Sevda ile var et yine gülüşlerimi!
Bir aşkı bırakıver usulca gönlümün surlarından içeri!
Bahar olsun tenimde,
Aşk koksun yüreğimde,
Çiçekler açsın gözlerimde!


Hasretim ben ölesiye sevilmeye..
Yüreğim masum bir çocuğun yanağının okşanması gibi avutulmaya hasret!
Ruhum hafif hafif kuytulanan terennümler gibi kaçak esintilere muhtaç..
Yoksa, yoksa yitiyorum bu salaş dünyanın fütursuz boşluğunda!
Sönüyor içimde ki ışık, insansı bir robota dönüşüyorum bende!


Zira, bir masala ihtiyacım var!
İçinde kaçamak bakışlar, tatlı bir heyecan ile kızarmış yanaklar olan!
Bir sevdaya tutunmalı ellerim, beni içine çeken karanlığa direnebilmek için!
İçimde ki ateş kül olmak üzere..
Küçük bir sevinçle üflemeye ihtiyacım var,
Yeniden mutluluk ile yanıp tutuşmak için..


Yok oluyorum..
Yavaş yavaş yitiyorum..
Ne olur tut ellerimden beyaz atlı prens..
Yoksa sonu gelmeyen bir masalın tutkusuz kahramanımsısı olmak üzereyim..
Yansımalardan bile silinip, yok olmamak için..
İçimde ki küçük kızın yaşamaya devam edebilmesi için..
Ne olur rüyalarımın sebebi, hayallerimin kahramanı..
Yeniden bir masalı birlikte yazalım..

Ey gece gözlüm, gel de sev beni!
Sevda ile var et yine gülüşlerimi!
Bir aşkı bırakıver usulca gönlümün surlarından içeri!
Bahar olsun tenimde,
Aşk koksun yüreğimde,
Çiçekler açsın gözlerimde!
Ve ben sana ait olayım..