İsyanım Kendime..!

Gitmeliyim sana ait düşlerden..
Geçmeliyim artık senden,
Çevirmeliyim yönümü senin sapaklarından..
Sana çıkan ne kadar yol varsa, çıkmaz diye kilitler vurmalı,
Dikenli setler çekmeliyim!
Dedim ya geçmeliyim sen(ben)den..
Yavaş yavaş..
Bit(ir)meliyim!
Ilık ılık tüketmeliyim nefesinden havayı..
Sen diye solumalıyım mihrabı..
Ölümü avuçarıma alıp, oynamalıyım aşşağılıkça!
Ne vuslat bilmeliyim, ne sıla..
Tüm duyguları birbirine karıştırmalıyım..
Katletmeliyim doğan günleri,
Bırak, tiz tebessümlerinde hapsetme böyle yüreğimi,
Yalan masallarınla uyutma artık!
Bırak aklımı, akımına kaptırmaktan vazgeç beni!
Yarınlarımın katili elbet ben olmalıyım!
Seni sevmek kadar zarar vermez nasıl olsa hiç bir şey!!!!

Sen, öylesine bir geçtin ki benden..
Sen, öylesine yok ettinki yaşama dairlerimi..
Sen, takatimin zon zerresine değin tükettin beni!
Sen, ezdin geçtin, ayaklar altına serdin benliğimi!

Senin yüzünden!
Senin yüzünden onulmaz bir aşkın kara ellerine düştü alın yazım..
Senin yüzünden yazılmadan yarım kaldı kaderim..

Varlık yokluğa karıştı çehremde,
Ne günüm kaldı ne de gecem sayende..!
Topraklarıma tohumlanan güller derildi bakışlarından..
Savruldum bir kamış misali sızlayarak aşkın acısından!
Şah damarıma işledi bakışların,
Yokluğun oyun oynuyor hayatımla!

Hadi yum gözlerini,
Hadi bitsin bu çile!
Hadi bitir artık beni!

Mutluluk vefasızlığın içki masalarında meze!
Garip bir vakte dalgalanıyorum aklım sıra...
Evet geldin ve gittin..
Tek sorun vardı! Farklıydı geldiğinle gidişin..
Büyük farkı var senden öncesi ve sensizliğin...
Aynıydı her seferinde ciğerime işleyişin..
Ve aynıydı beni her defasında delirtişin!
Soldu senden sonra gök kuşaının renkleri gözümde..
Değerini yitirdi bende mor menekşeler..
Yaşam karıştı gözyaşlarıma,
Her ağlayışım biraz daha yaklaştırdı beni ölüme..
Öylesine sancılar çektim ki aklın hayalin durur..
Bir bilsen beni attığın dertleri, yarınların seni de vurur!

Senin acınla kavruldum geceler boyu..
Kendimi vurdum sabahı olmayan karanlığa!
Yüreğime gömdün ateşten derilmiş bir koru!
Ölmek neymiş yaşarken anladım!
Öylesine yaktı ki narın beni,
Yok oldum sende, kül bile olmadım!

Seni unutmak istedim,
Yemin ederim!
Denedim, çalıştım..

Senden nefret etmek istedim..
Açtığın yaralara tuz bastım..
Acımdan ölmek, seni içime gömmek istedim...
Olmadı..!
İnan hissedemedim bile hiç bir acıyı sensizlikten..
Şu canımın hiç bir kıymeti kalmadı..
Geleceği yok ettim, her gün bir öncesini yaşadım..
Başlangıcım senleydi, yokluğunu sonsuzluğuma koydum!
Sallar yaptım anılarıma yazdığım kelimelerden..
Akışına kaptırdım gözyaşlarımı..

Öylesine çok dalgalandı ki hüzün mabedimde..
Bilsen ne ibadetler tükettim..
Bilsen senin için ne dualar kirlettim!
İsyanlara kucak açtı sol yanım..
Kanıma girmek şöyle dursun,
Şeytan bile acıdı halime!
Öylesine bedbah, öylesine kaldım yarım !
En izi kalan kara bir lekeydin bedenimde..
En büyük günahım oldun amel defterimde..
Ne kadar bedel varsa ödedim karşılığını kefaretinle!

Sevmek mi!
Sevmek mi dedin..
Öylesine acıttın ki beni o son kelimenle..
Sensiz başka kollarda yeniden doğacak mışım öyle mi?
Senden kopup başkasının olacakmışım öyle mi?
Bir gün gelipte varlığını unutacak mışım öyle mi !?

Yalancı!
Beni bana bırakmadın ki,
Aklımı da aldın ve gittin!
Tüm yollarımı bir bir vurdun çıkmaza!
Beni yokluğunda, hayaline kördüğüm ettin...
Sevgiye dair ne varsa içimde,
Bir vampir gibi emip beni tükettin!
Sen yapışıp ruhuma kara gözlerinle,
Masumiyetimi kirlettin!

Defol!
İstemiyorum seni..
Sileceğim hayatıma girdiğin her saniyeyi..
Yakacağım seninle yaşadığım şehirleri!
Yok edeceğim seninle ilgili hayallerimi..
Unutacağım seni..
Unutmak istiyorum seni!
Ama nasıl?

Şimdi hayalin karşımda nisbet eder gibi arsızca gülüyor..
Şimdi hayalin karşımda, seni unutamayacağımı çok iyi biliyor!
Şimdi hayalin karşımda, gözlerimi karartıyor!
Şimdi hayalin karşımda, yokluğun bileğime değiyor..
Şimdi hayalin ellerimde, ılık ılık tenimi kesiyor..
Şimdi hayalin girdi kanıma, umudumu emiyor!
Şimdi sarıldım hayaline,
Şimdi hayalin..