Sen..!

Çok Sevdiğim Arkadaşım Close'e Atfen Yazdığım Bir Şiir...

SEN..!

Ömrünün yılgın hüznü gözlerinde aksetmiş yokluğa yamanan varlığını..
Sevda ellerinde son nefesini verirken, yarım bırakmış seni de yıllar..
Gün doğuramamış tenine şafağı yalnızlığın vehminden..
Bir ayaz sinsice mülteci olmuş virane baharlarına..
Bedenin, ateşten kelepçelerle tutturulmuş hazanlara..
Şimdi tan ağarmazken ömrün, sıkışıp kalmış bir alacakaranlıkta..

Ah.. Gözleri ceylanlardan esinlenilmiş dilber..
Ah.. Dudakları yalanlarla acıtılmış güzel..

Gönül yalnızlığa el açmış kurtar beni diye yalvarıyor..
Gece inadına tutunmuş sanki ruhunda açan karanlığa,
Çareleri bir bir tüketmiş güneş, savunmasız çırpınıyor..

Hissediyorum yüreğimin localarında varlığını,
Sızlıyorsun..
Duyuyorum hıçkırıklarını gözyaşlarımda,
Ağlıyorsun..

Bakışları gül açan gonca;
Yıldızlar bile dayanamıyor nazarında ki ızdıraba..
Yüreğinde yankılanan firakın acısı hükmünü vermiş çoktan..
Gecenin idamı gözyaşlarından asılıyor bir bir..
Hayata atfedilmiş bir kaç sevinç, iliştirilmiş hatıralarına..
Oysa kaleminden kara sayfalarına düşen hep keder!
Kayıp mezarlara gömmüşsün mutluluğu kendi ellerinle..
Ardından okunmuş bir Fatiha, sanma vefasızlığın affına yeter!

Bir bela ölüm alıp giderken canına varan terennümü..
Sen sevdanın topraklarına deli deli esmesiyle başlamışsın var olmaya,
Bir vefasız sevgili kirletirken en masumlarını,
Sen hakkın olmayan bir acıya talip olarak karışmışsın maveraya..!

Hadi, çırpınıyorken umutların yaralı bir kuşun kanadında,
Ne bekliyorsun durma gülümse artık..!


.. Kalemim kilitlendi yine!