Sus..

Sus! sessizlik gece misali çöksün tenime,
Sus! şimdi yalnız sensizlik kaldı ellerime..
Kalbim, yazgısı tutsak aşkların hicaz mekanı,
Sus! sessiz akan gözyaşlarım mihenk olsun diline..

Gönlüm hırpalanmış sarayların, sönmüş muştusuna mecbur,
Ruhum güneşin yakıp kül ettiği bir karanlığa,
Öylesine derin ki bakışlarımda ki susuzluk,
Ve öylesine hırçın ki yamalı düşlerim!
Tutunamıyor hayallerim yamaçlardan ve tutamıyorum ellerinden,
Şimdi tan ağarmazken şafağı,
Gönlüm sen vaktine vuruyor..
Ve şimdi kimsesiz ağlarken yüreğim..
Dilimin ucunda bir sessizlik nida ediyor;


Sus..
Sus..
Suzluğum artıyor!