Boş / Luk..

Kan kusup duruyor hayallerim..

Sayılı bir kaç nefese mağdur galiba ömrüm...

Hep galipti sevinçlerime karşı hüzünlerim..

Ağlayamayacak kadar yorgunum, yolumu bulamayacak kadara yitik..

Hiç bir şey bilmeyecek kadar mağrur..

Ne geleceğe aydınlık bir bakış var yüreğimde, ne geçmişi silip atabilecek kadar güç..

Hüzünlüyüm, yaralıyım.. Yitiğim... Bitiğim..

Küçücük hayaller vardı minik bir dünya üzerine kurulmuş, istemeyerek yıkıp gittiğim..

Şimdi..

Şimdi kimin çizdiğini bile bilmediğim bir yolda emin olmayan adımlarla geleceğe yöneliyorum..

ve sadece düşünüyorum, ey hayat benden neler aldın neler verdin.. En çokta korkarak mırıldanıyorum yada neler vereceksin ?

Bilmiyorum...

İçimi acıtıp gidenlerden intikam almak istiyorum..

Yada boş vermek hiç bir şeyi hiç kimseyi yaşamamış olmak..

Aşk istemiyorum, tutku hiç olmasın..

Ben sadece tek başıma küçük bir kız çocuğu olmak ve elime verilen minicik şekerle hayatımın en büyük mutluluklarından birini yaşamak istiyorum...

Sizin diyarlarınızda mümkün mü ki...

Mümkün olur mu ki acaba yeniden 19 yaşıma dönmek..

Yine..

Bilmiyorum...