BAZEN İĞRENİYORUM BU ORTAMDAN..!

Bu yazıyı niye yazıyorum bilmiyorum, yaklaşık on yıldır bu net ortamındayım, çocuk sayılacak bir yaşta başladım aslında, insanların art niyetlerini hesaba katamayacak kadar cahil bir yaşta.

Çoğu zaman geriye dönüp baktığımda kendime kahrediyorum..

Yazdığım onca yazı ve şiir kansız insanlarca kopyalanıp altlarına isimleri yazılarak yayımlanmış, benim yazdıklarımla şiir/deneme yarışmalarına katılımlar gerçekleşmiş ve bazıları dereceler bile almış.

İnsanlar kendi yapmadığı şeyleri nasıl bu kadar arsızca kapıp kendi kimliği altına alıyor? Hadi dünyayı geçtim ama ahiretten, kul hakkından da mı korkmuyor bunlar bilmiyorum..

En büyük hatalarımdan biri bu kulvarda yazılarımı paylaşmaktı sanırım..

Edindiğim güzel dostlarımı tenzih ederek söylüyorum bu ortamda sayısız çirkin insanla tanıştım. Ne yazık ki kolay kanan, inanan biriyim. Bu yüzden çok çabuk kandırılıp, oyunlara geldim..

Çok hatalarım oldu, en büyük hatam ise güvenmek sanırım.. Şimdi düşünüyorum da internete ilk adım attığım o ana geri dönsem ve bütün bu yaşanmışlıklarımı bilsem asla girmezdim..  Şimdi hayıflanmak ve keşke demek ne kadar doğru bilmiyorum ama pişmanım, çok pişmanım herş eyden!

Bu gün ki aklım o gün bende olsa yazılarımı sadece kendime ait bir deftere karalamayı, kimseye güvenmemiş ve yaralanmamış olmayı tercih ederdim..

Paylaşmak güzel elbet ama pişmanlıklar yüreği ağrıtıyor çoğu zaman..

İçimi dökmek istedim sadece, belki bir gün bu satırlar vedaya dönebilir...
Belki de dönmez ama şimdi içimde fışkıran bir istek bu ortamda kendime dairleri yakıp yıkmak, yok etmekten öteye geçemiyor...