Dünyanın tüm gam yükü sanki gelip oturdu sırtıma..
Özlüyorum..
Çocukluğumu, masumluğumu, sıcak gülüşlerimi, içten sevinçlerimi..
Dünlerimi, dünkü hayallerimi..
Eski zamanları, eski şarkıları, eski dostları, eski yılları..
Ben sevemedim bu günleri,
Bilmiyorum kaç hicran daha tüketmem gerek bu hayat yolunda..
Bilmiyorum kaç kere daha gitmeliyim kendimden..
Bilmiyorum kaç kere daha vazgeçmeli..
Daha kaç hayali tüketmeliyim..
Daha kaç kere yoruldum diye haykırmalı, ağlamalı, yıkılmalıyım?
İçimdeki karanlık yine esir aldı beni, hayallerimi, yarınlarımı, yaralarımı..
Yanıyorum, kanıyorum, ağlıyorum, Sessiz sessiz haykırıyorum..
Sustum.
ALLAH'ım bu haykırışım, duam, çaresizliğim sanadır..
Sen aydınlat beni..
