Bir gün dedim..
Kim bilir kaç gün hep "bir gün" dedim..
Bir'i birle belki de bin ettim..
İçimde kendime dair ne varsa yerle yeksan edip, yok ettim!
Sönmedim ama yanmıyorum..
Dinmedim ama yağmıyorum...
Gülmedim ama ağlamıyorum..
Yok olmadım ama "VAR" da değilim..
Bir hiçlik içerisinde benliğimi yitirdim..
Bana ne dair ne var diye sorarsan,
Bazen hayallerim, bazen hayat gailesi, bazen hüzün..
Çoğunlukla bir umutsuzluk girdabında debeleniyorum..
Dedim ya hep "bir gün"ün ufuğunda şafağa gebeyim..
Ummuyorum aslında artık "bir günleri" ama unutmuyorum da..
İşte böyle garip, saçma sapan bir yerlerdeyim..
