14 Şubat 2015 Cumartesi

vazgeçtim..



Vazgeçtim..
Ey hüznüne kurban olduğum..
Ey yokluğundan vurgun yediğim..
Ey uğruna viran olduğum..

Umutlarımdan vazgeçtim..
Ey aşkına mahkum kaldığım..
Bu nasıl bir delilik...
Söyle, bu nasıl bir çaresizlik..
Sessizliğinde kendimden de vazgeçtiğim..

Yangınından kor,
Ey aşkından kör olduğum..
Hangi biçare kitaba yazıldı kaderimiz..
Hangi akşamın ateşinde demlendi kederimiz..

Dayanamıyorum artık..
Azrailim ol gel..
Ecelim ol sar..
Vazgeçtim ya,
Gel de bu gecenin ahirinde beni al..

Vazgeçtim..
Gel seril üstüme toprağım ol..
Vazgeçtim..
Gir saplan yüreğime hançerim ol..
Vazgeçtim..
Al şu canı bu tenden katilim ol..

Vazgeçtim..
Vazgeçtim de kendimden,
Söyle neden?
Bir geçemiyorum senden...

"Bu karanlıkta tek ışık sensin Allah'ım........"



Nursalkımın..

9 Şubat 2015 Pazartesi

Bak..



Bak gözlerimin derinlere..
Ahh..Şu devaya kavuşmayan dertler vardır ya,
Hani sonsuzluğa uzanıp sam yelinde saklanan..!
Hani ölüm döşeğinde, içi geçmiş hayaller vardır ya,
Kurtulması bir mucize olan..!

Bak gözlerimin derinlerine..
Ne ifrad göreceksin orada, ne de yaşamaya dair tek bir ışık..
Her firakın yasını tutmayı kendine görev bilmiş bir teslimiyetsizden başka!
Her acıyı kendi bünyesinde biriktirmiş bir ruh ve karmakarışık!

Gel! Bak gözlerimin derinlerine...
Uzağında kalan ve sana anlatamadığım hikayemizin son paragrafından!
Ne olur gel, ne olur bana gel..

Damarlarıma nakşettiğin bu hüzün, kalbime ulaştıkça her saniye...
Durasım geliyor zamanın en orta yerinde!
Durdurasım geliyor hayatı bam telinde!
Dünyaya azrail kesilesim geliyor!
Kaderim, sanki ecelin elllerinde..

Bak gözlerimin derinlerine..
Yüreğine işleyecek ıstırabımı orada bulacaksın..
Acıyacaksın belki bana,
Belki sarmak isteyeceksin yaralarımı,
Belki tutmak ellerimi,
Belki baştan kurmak sensizliğinden yıkılan hayallerimi..

Bak gözlerimin derinlerine...
Gördüklerinden ibaret bir yalan duracak karşında..
Ve ıstırabın izlerini hissedeceksin gözlerinde..

Cesaretliysen şimdi, 
Tut omuzlarımdan, hadi durma bak gözlerime...


Nursalkımın..

6 Şubat 2015 Cuma

Zamansızlıklardan...



Bir bilsen içimde kopan fırtınaları..
Bir bilsen yetemediklerimi, yetişemediklerimi..
Yalnızlıklar ömür boyu bırakmazmış insanın yakasını..
Kimi, neyi olursa olsun insanın, o hep yalnızmış aslında..
Doğarken de yalnızmış insan, ölürken de..
Ve biliyor musun, sana söyleyemedim ama,
Yaşarken de..

Sen hiç biliyor musun?
Ben kendimi çok sevmiyorum, yaptıklarımın da doğruluğu konusunda endişelerim var..
Yapacaklarım için ise sadece dua edebiliyorum...
Yani kendime bile yabancıyım aslında..
Kendimden bile uzak..
Kendime bile kırgın..
Kendimden bile yorgun..

Bilemezsin..
Benim sana hiç anlatamadığım ne sırlarım,
Yüreğimi yırtan ne adi sancılarım var,
Gözlerimi her defasında kanatan hüzünlerim,
Çaresizliğe bürünmüş umut kırıklarım,
Ve daha yaşanamadan yarım kalmış kimsesiz hayallerim var..

Yitiklerim, yitirdiklerim, yıkılmışlıklarım var..
Gözlerinin gözlerime değdiği derin ıssızlığım,
Ah bilmiyorsun ki en çok da sensizliğim,
Ne çok sensizlikle yağmalanmış sessizliğim var..
Bir bilsen sana dair ne çok imkansızlığım var..


Bir bilsen ah..
Ne boynu bükülmüşlüklerim,
Büyütülmeyen ne çocukluk aşklarım,
Koyu karanlıkta biçare kalmışlıklarım var..
Dört duvarlar arasında ne suskun haykırışlarım,
Acılara perçinlenmiş, feri solgun bakışlarım var!
Saçları şefkatten mahrum, hiç okşanmamış bezgin çocukluğum,
Çocuk kalbi katledilerek parçalanmış yaşanamamış gençliğim var...

Bir bilsen ne çok istedim seni,
Ne çok boynuna atlayıp sarılmak..
Ne çok sığınmak kollarına..
Öyle kimsesizim ki bir sarsan şimdi beni...

İnan bilsen hayallerimi en çok bana ağlardın,
Ve bir daha hiç böyle sevilemeyeceğine...


................................zamansızlıklardan!



Nursalkımın..