15 Mart 2012 Perşembe

Son Sigara..! // 12. Bölüm



Hayat tevafuklarla dolu bir okyanus misali derindi. Zaman akıp geçiyor hiç ummadığımız anlarda hiç ummadığımız acı tatlı sürprizler sunuyordu bizlere. Oysa çok değil bundan üç dört ay önce biri gelip Deniz'e hayatın tamamen değişecek bir insan tarafından sevilecek ve deli gibi seveceksin dese kim inanırdı?

Ama şimdi öyleydi, Deniz bu gece sevdiği adamın kollarında uyumuş ve güneşe gözlerini yine onun kokusu eşliğinde kendisini sıkıca saran kolları arasında açmıştı.
Mutluydu hem de hayatında hiç olmadığı kadar. Kesinlikle dünyanın en büyük mutluluğuydu bu, daha ötesi var mıydı? Sordu kendine kendine.

Oysa daha saatler önce belki de hayatının en zor kararını vermek için kendisiyle mücadele ediyor ve bu gün ki mutluluğundan usulca ve sakince gitmeye çalışıyordu.

Deniz kendi kendine gülümsedi, şimdi tabağında büyük bir iştahla yediği kek olmasaydı belki de Bora ona yetişemeden o kapıdan karanlık ve loş bir kadere doğru çekip gidecek ve büyük kederler denizinde limansız ve sahipsiz yaşama mücadelesi verecekti.

Bunu düşünürken içi ürperdi Deniz'in, düşüncesi bile canını yakmıştı. Eli istemeden karnına gitti.
Evet yanında bir hediye olacaktı ama yine de o hediyeye her baktığında hem büyük bir mutluluk ve teselli bulacak hem de tarifsiz acılar yaşayacaktı.

Ama  Deniz'in çok sevdiği rabbi, her karanlığın sonunda olduğu gibi onunda şafağını söktürmüş, mutluluk güneşini dünyasına doğurmuştu.

Bundan sonra her ne olursa olsun her ne yaşarsa yaşasın sevdiği adam yanında olacaktı ve bunu bilmek dünyanın tüm kötülüklerine bedeldi Deniz için.

Deniz, farkında olmadığı şükür gözyaşları içinde derin düşüncelere dalmışken telefon çaldı. Telefonu alıp ekrana baktığında gözyaşlarının aktığı deniz gözlerinin içi güldü, daha gideli beş dakika olmamıştı ama Bora arıyordu.
Deniz kendi kendine "Canım sevgilim benim." dedi ve telefonu açtı.

...

Bu gün yaz başka bir güzel vurmuştu sahile, güneş başka bir parlıyordu gök yüzünde. Çiçeklerin rengi daha parlak, kuşların cıvıltıları daha netti.

Hayat denen zaman meftunu demek böyle güzel ve lezzetli olabiliyordu. Bora öylesine mutluydu ki, sahilde ki kayalara çarpan her dalga sanki her defasında yüreğinde ki limana beyaz köpükler bırakıyor ve onu böylesine coşturuyordu.

Hayat artık bambaşkaydı, hem güzeller güzeli bir sevdiği, hemde hiç ummadığı anda sevdiğinden hediye bir çocuğu olmuştu.

Kulağa acayip ve imkansız geliyordu ama olmuştu.

Bora büyük bir sevinçle evden çıkar çıkmaz annesini aradı ve olan biteni anlattıktan sonra en kısa zamanda Deniz'le evlenip yuva kurmak istediğini söyledi, annesi Bora'nın tahmin ettiği gibi sevinçten havalara uçmuş ve en yakın zamanda kardeşini de alarak yanlarına geleceğini ve hazırlıklara başlayacaklarını söylemişti.

Bora mutluluktan havalara uçuyordu, artık tek bir pürüz vardı o da durumu babasına anlatmak. Bununla nasıl baş edeceğini bilmiyordu ama artık hiç bir şey umurunda değildi ve babasının vereceği tepkiden korkmuyordu.

Hem güzel karısını özlemişti Bora, hem de annesine verdiği haberi anlatmak için heyecan duyuyordu.
Çok çalmadan açtı Deniz telefonu;
-"Efendim canım." dedi şen şakrak bir sesle.
Bora yine, yeniden aşık olduğunu düşündü.
-"Deniz'im, nasılsın canım?" dedi Bora.
Deniz'in heyecandan elleri titriyordu. Hala inanamıyordu Bora ile birlikte olduklarına.
-"Seni özlemek dışında iyiyim." diye cevap verdi Deniz.
-"Ben de seni özledim birtanem, sana bir haberim var, umarım mutlu olursun." dedi Bora, içi içine sığmıyordu.
Sonra annesi ile aralarında geçen konuşmayı ve yakında düşün için geleceklerini anlattı. Deniz çok mutlu olmuştu.
Demek yakında Bora ile resmen evleneceklerdi. Dünya artık onundu...



----(Devam Edecek)
Not: Arkadaşlar çok yoğun olduğum için bu bölüm biraz kısa oldu. Ama en yakın zamanda uzun bir bölüm yazacağım. Bana kızanlarınız ve sitem edenleriniz var geciktiğim konusunda, hepiniz haklısınız ve yeni bölüm bekleyen arkadaşların hepsinden özür diliyorum.

Nursalkımın..

6 yorum:

  1. karşınızda romancı şair yazar Züleyha hanım..tebrikler

    YanıtlaSil
  2. Bu müzikle bu hikayeyi okumak bende alışkanlık haline geldi.
    Çok keyifli. Yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
  3. Canım gerçekten güzel devam ediyor....bundan sonra yayınlarına yorum yapmasamda unutma herzaman sayfandaki paylaşımları okuyor olacağım.....kendi sayfamdan yorum kısmını kaldırdım beni sevenler zaten merak eder sayfaya uğrar okur yazıları...kimseyi sıkıntıya bırakmak istemiyorum...çünkü çalışan insan olduğumdan her daim anında takip edemiyorum. Senin sayfanda bende özel hep takip edilecek:))))sevgiler♥♥

    YanıtlaSil
  4. baya güzelmiş, gerçek hikayemi acaba.

    http://rainbowgatherer.blogspot.com

    YanıtlaSil
  5. Ey beni en en çok sevenim
    Ey ben en en çok kollayıp-gözetenim…
    Ey sesimi hep duyanım! Yaralarımı saranım..
    Eyy hiç darılmayanım! Çağırınca koşarak gelenim
    Ey bana ben den yakınım! Ey beni en çok bilenim!
    … Ey en çirkinimden sonra bile Gel! diyenim..
    Ey en en vefalıım.. Ey Sevgili en Sevgili! Meded!
    Ahh.. Ey nefsimin ilk şahlanışında bir kenara ittiğim…
    Ahh.. Ey sendeyim deyip ülfetlerde kaybettiğim!
    Ahh.. Ey yalnız Sana deyip gayrısına kulluk ettiğim..
    Ahh.. Sevgili! En en Sevgili..
    Ahh.. Ya Vedud! Ya Rahim! Ya Sabur
    Ahh… Ya Tevvab! Ya Afuv…
    Ahh.. Ya Rabbi! Ahh ALLAH’ım Af ALLAH’ım!
    Tut sana müştak yüreğimi affet beni…
    Hani Rabbim bir anne nasıl korur-kollar evlatlarını onlar istemeden
    ulaştırır ihtiyaçlarını…
    Bilir neye ihtiyaçları olduğunu… Hep hazır ve nazırdır hani..
    Hep verir hiç düşünmez canını..
    Hani Rabbim yavrusunun canı acısa yanar annenin…
    Hasta olsa yavrusu kalkmaz eli-kolu hüznünden kalbi acır hani?
    Ey Annelerin kalbine onları”anne yapan” merhameti, sevgiyi koyan RABBİM!
    Onlar okyanusundan bir zerre ile böyle iseler… Sen nasılsın kim bilir?
    Bu duyguyla gözyaşlarımla kapındayım Rabbim..
    Geri çevirme sana müştak yüreğimi kabul eyle dileğimi…
    Ya Rahman! Ya Vedud! Ya Rahim… Ya Latif!..
    TUT YÜREĞİMİ, BIRAKMA BENİ….
    Hayırlı Cuma lar canım kardeşim....
    Selam ve dua ile Muammer....

    YanıtlaSil
  6. emeğine sağlık...deli anne nin tavsiyesi ile bir çırpıda okumuştum ilk on bölümü...şimdide sonuna yaklaştıkça merakım artmıyor değil:)

    YanıtlaSil