GİT DEDİ..

Git dedi çaresizliklerini avucunda tutarken sıkıca,

Elinden gelen tek şey buydu,

Onun gidişi, yüreğinin bitişiydi biliyordu ama..

Göndermeliydi..

Usulca kanarken içinde anılar,

Bir tarafı kor misali yangın yeri,

Bir tarafı sessizlikten buz tutmuş!

Üşüyor.. Bir de yanıyor..

İki farklı mecaz yüreğinde,

Belki yanmaktan belki de üşümekten tir tir titriyor.

Git dedi çaresizliklerini avuçlarında uyuturken,

Gözlerinden akan bir damla, mıh oldu düşemedi..

Ve son söz yankılandı dudaklarından,

Git dedi..

Onun gidişi, yüreğini teslim edişiydi..

Ama göndermeliydi..

Onun gidişi ruhunun tenden firar edişiydi..

-Git dedi..

-Git-me! diyebilmeyi dilemişti..

// Taslaklardan