18 Eylül 2013 Çarşamba

Kaybetmek ve Bulmak..



Bundan bir önceki yazım vicdani doyumsuzluğum hakkındaydı o yazıda hayatım normal sürerken imkansız isteklerimden ve gerçekleşmeyince içinde bulunduğum aptal psikolojisinden yakınmıştım..
Bu hafta öyle bir sıkıntı geldi ki başıma, ALLAH'ım affet beni dedim...
Senin bana verdiklerinin kıymetini bilememişim, nasıl bu kadar kör olabilmişim dedim kendi kendime..
Bazı şeyleri kaybetmeden evvel kıymetini bilemiyor insan ne yazık ki..
Kaybettim önce, deli gibi aradım..
Büyük bedeller ödedim uğruna sonra buldum geri..
Çok şükür rabbim ben aciz kuluna acıyarak tekrar lütfetti verdi bana ve bu büyük bir ders oldu benim için..
Demem odur ki elimizdekilerin kıymetini bilelim ben gibi varlığından şikayet edip yokluğunda kahretmeyelim..
Zordu bu zamanlar benim için, çok zor..
Rabbim bir daha yaşatmasın böyle bir şeyi, şimdi ardında bıraktığı yıkıntıları nasıl toplayacağım bilmiyorum, umarım mevlam bunda da ben aciz kuluna çıkış yolu gösterip yardım eder..

Nursalkımın..

4 yorum:

  1. Rabbim yardım eder cnm arkadaşım...üzülme.. ondan ayrılma.

    YanıtlaSil
  2. Üzülme canım benim vardır bunda da bir hayır

    YanıtlaSil
  3. Herşey hayırlara vesile olsun! Farkındalığına ışık katsın canım! Farkedip hemen dönüş yapmışsın özüne içine! Bundan sonrası güçle geri dönsün sana!
    Çok sevgiler

    YanıtlaSil