Üşüttüm.. // Üşüdüm..

Soğuktu ya kalbin,
Mahzen gibi derin bir karanlık ve ürperti..
Üşüttüm aşklarımı, ateşim eksilerde..
Üşüttüm sol yanımı, gülmelerim eskilerde..

Gelir diye bekledim gidenleri,
Kalır diye bekledim gelenleri..
Bilemedim..
Ne giden değermiş ne kalmış gibi yapan..
Sevmek derin, dipsiz bir kuyu..
Aşk koca bir yalnızlıktan öte değilmiş..
Sevmek, kavuşmak güzelmiş de..
Ya sonrası?

Sevdiğinden sevmediğin şeyler görmek, duymak, işitmek?
Aşk mutluluğun neresinde başlar?
Ve mutsuzluk aşksızlık mıdır?
Çelişki yaman değil mi..
Aşk hep masalların baş kahramanı,
Peki ya baş düşman yine o değil mi?
O'nsuzluk değil mi küle çeviren?
O'nsuzluk değil mi deli divane eden..

Şimdi bir kabuk örüyorum etrafıma..
Karanlık, yalnızlık ve birazda aldırmazlık..
Sonu ne, sonucu ne bu yaşadıklarımın..
Utanç, kana işler mi?
Hayatımı sıfırlamak istesem..
Baştan yazılsın kaderim,
Ve lütfen bir kotası olsun artık kederin!

Kaçıp gidebilir miyim bilinmezlere..
Peşime takılan kişiliğimden, anılarımdan, özlemlerimden de kaçabilir miyim?
Üşüdüm, mümkün müdür başka bir şehrin bam başka güneşinin altında yalnızlığıma sıkıca sarılıp ısınmak..
Üşüdüm, üstüme örtülen kalın bedeller içinde bile..
Üşüdüm, kimliksiz bir dünyanın içinde bileklerime vurulan prangalar arasında..

Bilemedim, gerçekleri ya..
Üşüdüm..
Üşüttüm de üstüne..
Şimdi her şey geliyor üstüme, üstüme..