9 Aralık 2015 Çarşamba

Su Gibi..



Aklıma düştün ya şimdi,
Su gibi, yağmur gibi..
Dudaklarımın kıvrımları andı ya seni,
Tebessüm mü, hüzün mü bilemeyeceksin..
Kar gibi ruhun, baktıkça sana üşüdüm ya,
Eğer benim olsaydın, seni nasıl severdim bilemeyeceksin..

Şiir gibi sevecektim belki, belki yosun tutmuş bir deniz kabuğu gibi..
Sıcacık saracaktım, bütün üşüyenlerini..
Üfleye üfleye alacaktım içinde kanayan tüm hüzünleri..
Senin olacaktım, benim olacaktın.

Sen!
Sevda mısın?
Şu garip başıma bela mısın?
Ben deli miyim?
Neden böyle sana divaneyim..?

Gel gece gözlü sevgili..
Perişan bir aşka kurban etme beni..
Bakışlarında ışıldayan deli bir yıldız olayım!
Gel bırakma tek başına düşlerimi,
Zira artık benim için çok geç!
Gözlerine bakmadan bir daha göremem..
Karanlıklara terk etme beni,
Sen olmadan artık kendimi sevemem!








Nursalkımın..

3 yorum:

  1. Seven bir su damlası kadar temiz sevebiliyorsa bu durumda karşı tarafta ve karşılığı olmayan ortada kalan sevgide utansın.Keşke aşklar hep iki taraflı olsa ya.Şiir dizelerin ne kadar narin içinde acı var ama sevenin sevgisi hafifletiyor yarayı üflersin ya acıdığında aynen öyle bir serinlik yarattı okuduğumda :)
    Yüreğine güzel gönlüne sağlık

    YanıtlaSil