10 Temmuz 2020 Cuma

uğradım sadece..



Arada kendime uğradığım gibi uğradım bu gün bloggera..
Düşünüyorum da.. 
İç sesimmiş burası benim..
Neredeyse 1 yıldır uzağım buraya dolayısıyla kendi içime..
Hayat meşgalesinde öylesine maskelerden birini takmış zaman atlatıyorum işte..
Artık içimden de kaçar oldum..
Hani diyorlar ya bir şeye çok maruz kalırsanız kaşarlanırsınız onunla diye..
Ben acılarla kaşarlanamadım bir..
Belki de acının ta kendisi olduğumdandır..

Dedim ya, geri gelmedim uğradım sadece..
Ama çok saçma değil mi gitmediğim bir yere nasıl uğrayabilirim..
Kafamda deli sorular, öyle işte..
Ben işte, her zamanki Nursalkımı..






Nursalkımın..

18 yorum:

  1. heey bana uğradığına çok sevindim ne iyi ettin :) iyisin değil mi? insan hayat karşısında bazen sürükleniyor gibi hissediyor ben de çok sürükleniyorum belki de koşmayı öğrenmeliyim hızına yetişmek için yaşamın. dışarıyı boşverelim de kendi içimizde neşemizi kaybetmeyelim yaa. yazmayı bırakma burası insana gerçekten iyi geliyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende geldiğim ve okuduğum için mutlu oldum, iyi miyim bilmiyorum her zamankinden bir farkım yok, her zaman hissettiğim gibi kayıp hissediyorum. Evet burası değişik bir platform benim içinde, herkesten özelim burası..

      Sil
  2. Merhaba Nursalkımı iyi ki uğradın, dediğin gibi hiç gidemediğin yere nasıl uğrarsın? Ben de öyle ne tamamen gidebiliyorum, ne de tamamen kalabiliyorum. Keşke dönebilsek eskiye.. Yine hep birlikte birleşse kalemlerimiz... Sevgiler bırakıyorum bloğuna...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Keşke güzel olan her şeye tekrar dönebilme şansımız olsa.. Ah işte yok ne yazık ki... Ama umalım ki ilerisi eskisinden daha iyi olsun..

      Sil
  3. hoşgeldiin, hüzün kraliçesi uğramııış :) instadan izliyom seni neyse belki bloga da dönersin ki bigüüün :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş Bulduk Deep :) Evet Bende izliyorum seni orada.. Orası işin daha kolayına kaçmak oluyor aslında, dönerim ara ara.. ne de olsa dert keder bitmiyor, yazmaya malzeme çok.

      Sil
  4. Merhabalar.
    Yazmak bir gereksinimdir. Yazmadan yapamayız. Arada bir uğrayıp, bir nefes vermek bile yeterlidir. Çünkü Blogger arkadaşlarınızın sizin iyi olduğunuzu bilmeye hakları var!..
    Bakın kendiniz de dizelerinizde ne güzel dile getirmişsiniz, ne diyorsunuz? "İç sesimmiş burası benim". Evet buralar hepimizin içsesleridir.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederiz fizîken iyiyim, ruhen ise hala kayıplardayım sanırım ömür vefa etmeyecek kendimi bulmaya.. Belki de yanlış yerlerde arıyorumdur kim bilir..

      Sil
  5. Galiba bir ben kaldım blogda yazan...Üzüldüm yokluğunuza...Selamlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında aklımda hep yazacağım ama belki hayat meşgalesi belki içimdeki derin karadelik bir türlü izin vermiyor..

      Sil
  6. Merhabalar.
    Ben de bugün öylesine uğradım işte. Uğranmayan ve terk edilen blog sayfalarını zaman zaman yoklarım. neden mi? Öksüz kalmasınlar diye!
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
  7. Merhabalar.
    Siz sayfanıza devam etseniz de etmeseniz de; sayfanızı kapatana kadar; diğer blog sayfalarına olduğu gibi, sizin sayfanızı da ziyarete devam ederim. Amacım, blogdaşlık dostluğunun baki kalmasıdır.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ediyorum Recep Bey, şereflendiriyorsunuz şu garip saayfamı. Hayırla kalın.

      Sil
  8. Belki de gerçek hayatta yaşayamadıklarımızı yazarak gerçekleştirmek istiyoruzdur..

    YanıtlaSil
  9. kaç ay olduu hadi dön ufacık da olsa uğra buraya yine :)

    YanıtlaSil
  10. Uğramalı insan uğramalı mahremine uğramalı zihninin en derin soruların olduğu yere hatirlamali eski dostlerini eskimemişcesine sevdalarini acılarını korkmamali insan tozlanmis masa harabe odada yakmalı ışığını belkide bir cilehane misali arninana kadar durmalı

    YanıtlaSil
  11. Uğramalı insan uğramalı mahremine uğramalı zihninin en derin soruların olduğu yere hatirlamali eski dostlerini eskimemişcesine sevdalarini acılarını korkmamali insan tozlanmis masa harabe odada yakmalı ışığını belkide bir cilehane misali arninana kadar durmalı

    YanıtlaSil