29 Eylül 2015 Salı

İhtimal..



Sen bilmesen de severim ben seni..
Gizli gizli izlerim saklandığım bir gölgenin arkasından..
Ellerim yetişemezse sana bakışlarım yoklar tenini..
Bir şeyler başardığında alkışlar, kaybettiğinde ise sıkı sıkı sarılırım hüzünlerine..

Sen bilmesen de severim ben seni..
Bir kanaviçe gibi işlerim yürek damarlarıma suretini..
Hayallerimi tüm gerçekliği ile feda ederim bir bakışına..
Emrine amade bir köle misali koyulurum yollarına..
Sana döner tüm sapaklarım, gözlerinin karasına varır tüm çıkmazlarım..

Sen bilmesen de severim ben seni..
Sesszce, uzaktan..
Bir dokunuşuna bin hasret..
Özlemler koyarım yarınlarıma..
Andığım her sevda sen olursun..
Gördüğüm her düş, uyuduğum her rüya...
Çaresizliğe fısıldadığım efsunu yanmış her dua...

Sen bilmesen de severim ben seni,
Bilinmezliklere emanet ederim her gece aşkını..
Her şafak biraz daha sancır yüreğim..
Her "kim bilir" cümlesi takıldığında boğazıma..
Aklıma imkansızlığın gelir..
Yine de umut ederim tüm yokluğuna rağmen varlığını..
Vazgeçmeden ışığım olur ihtimalin..

Sen bilmezsin ne hayallerle yaşarım ben seni..
Sensz ölüme adarım tüm varlığımı..
Sevişine, sevişmelerimize hasret büyütürüm..
Üşürüm sıcaklığına iklimler boyu..
Yanarım serinliğine denizler dolu..

Sen bilmezsin de;
Son kez SENİ sevdim ben,
Ve son ışığımdır artık ihtimalin..









Nursalkımın..

1 yorum:

  1. Kimsenin bilmesine, anlamasına ihtiyaç yok. Kendinden bile vazgeçiyorsun ki o kadar 'sen olmasan da, bilmesen de severim seni' dedirtiyor artık. O umut ile umutsuzluk arasındaki belirsizlik çizgisinde kalmak çok yoruyor insanı.
    Çok güzel olmuş. Kalemine sağlık..

    YanıtlaSil